Ich głos jest zduszony, nielegalny i podlega cenzurze. Mimo to Yoani Sánchez, Zeng Jinyan i Farnaz Seifi nie lękają się dyktatorów w swoich krajach. Te odważne kobiety są przykładem walki o prawa człowieka nowej generacji. Na Kubie, w Chinach i w Iranie ich blogi wstrząsają fundamentami informacyjnego monopolu władzy. Ryzykują przy tym życiem. Przedtem prowadziły zupełnie normalne życie. Teraz stały się ikonami walki o wolność i prawa człowieka. Yoani Sánchez jako pierwsza Kubanka w otwarty sposób wystąpiła w internecie przeciwko dyktaturze Fidela Castro. Przyciągnęła miliony czytelników i stała się najsłynniejszą blogerką na świecie. Farmaz Seifi walczyła przeciw dyskryminacji kobiet i prawu koranicznemu w Iranie. Została wtrącona do więzienia. Co prawda musiała opuścić swój kraj, ale nadal prowadzi działalność polityczną, tym razem na emigracji. Chinka Zeng Jinyan, po swoich wpisach na blogu została osadzona w areszcie domowym. Reżyserka kręci film w trzech krajach, w których żyją jej bohaterki. Nie ma pozwolenia na zdjęcia i kręci je tam jako turystka. Wszystkie trzy kobiety nie chcą rewolucji A. Their voices are suppressed, prohibited and censored. But Yoani Sánchez, Zeng Jinyan and Farnaz Seifi are not frightened of their dictatorial regimes. These fearless women stand for a new, networked generation of modern rebels. In Cuba, China and Iran
