Od wczesnych lat 90-ych, Joost Rekveld pracował nad serią filmów eksperymentalnych i instalacji, które rozwijały temat technologii, historii filmu i nowych mediów. Dla tych prac Rekveld często tworzył własne narzędzia i metody tworzenia obrazu, używając algorytmów do kontrolowania procesów optycznych i mechanicznych. #37 jest wynikiem jego długoterminowym zainteresowaniem morfogenezą. Rekveld patrzył na różne obszary badań, gdzie całościowe wzory i geometria odgrywają rolę: drgające cząstki, mauretańskie wzory dachówek, wczesne metody używane do zobrazowania wewnętrznej struktury kryształów, a także nowo odkryty rodzaj struktur, posiadający intrygującą formę lokalnej niesymetrii. Rekveld stworzył film o całkowicie cyfrowy – napisał oprogramowanie generujące samoorganizujące się wizualne wzory, pokazywane poprzez ingerencję, którą wywołują we wzorze fal. Połączone w film obrazy pogrążają widza w hipnotyzującym, abstrakcyjnym, wyimaginowanym wszechświecie.
