Na spokojnej wsi w przededniu kolektywizacji, Wasyl stawia opór bogatym kułakom. „Filmowy poemat” Dowżenki przybliża zbiorowe doświadczenie życia ukraińskich chłopów, wybitnym montażem osadzając je w cyklach przyrody. Zajmuje się życiem, śmiercią, przemocą, erotyką i wszelkimi innymi przejawami życia w kołchozach. „Ziemię” – wyidealizowaną wizję komunizmu na wsi, stworzoną tuż przed nadejściem stalinizmu i likwidacją klasy kułackiej -- wielu obywateli ZSRS odebrało źle, bo poruszała mroczne motywy śmierci i rewolucji.
