Poetycki debiut Pedro Costy, jednego z najważniejszych współczesnych portugalskich reżyserów. Dwaj bracia z pomocą przyjaciółki starają się poradzić sobie po – jak się wydaje – definitywnym odejściu ojca. Niezapomniany duet aktorski Pedro Hestnesa i Inês de Medeiros.
Ciemną nocą wszystkie dzieci świata śnią koszmar o porzuceniu. Zrób ze mną, co chcesz – mówią – Tylko mnie nie zostawiaj... Splątane więzy krwi, nieznośny ciężar bytu. Właściwie po co są nam potrzebni rodzice? Kiedy zabraknie dowodów, tylko oni mogą zaświadczyć o tym, że w ogóle przyszliśmy na świat, że istniejemy.
W debiucie Pedro Costy dwaj bracia, starszy Vicente (Pedro Hestnes) i młodszy Nino (Nuno Ferreira), z pomocą przyjaciółki Clary (Inês de Medeiros) starają się poradzić sobie po – jak się wydaje – definitywnym odejściu ojca. Atakowani przez jego wierzycieli i chcącego adoptować Nino wuja, próbują przemyśleć jego zniknięcie, utratę własnego początku. Odnowiona cyfrowo, czarno-biała Krew, ze zdjęciami Martina Schäfera, operatora Wima Wendersa, jest poetyckim, pełnym nawiązań do historii kina hołdem złożonym filmowym klasykom. To film-zjawa – powtarza Costa – zrodzony z kina, nie z rzeczywistości.
W postać Nino wcielił się Nuno Ferreira – znaleziony w sierocińcu pierwszy w kinie Costy naturszczyk. W dzikim, trudnym do opanowania na planie, poharatanym przez życie chłopcu reżyser zobaczył „wymarzone dziecko”, siebie samego z przeszłości.
