Na początku lat 90. kobiety masowo opuszczały Mołdawię, aby zapewnić byt swoim rodzinom. Nie mogąc wrócić do domu, znalazły osobliwy sposób na utrzymanie kontaktu: wysyłały duże tekturowe pudła wypełnione prezentami i jedzeniem, o których w ojczyźnie można było tylko pomarzyć. W zamian ich dzieci wysyłały kasety wideo. Ta wymiana stała się rytuałem wśród tysięcy rodzin. Kamery wideo i prezenty pozwoliły tym matkom i dzieciom dzielić się fragmentami swojej rzeczywistości, pozostając w ciągłym rozdzieleniu. Za pośrednictwem tych intymnych prywatnych archiwów film przedstawia kruchość więzi rodzinnych oczami pokolenia matek i córek, które zmuszone były żyć osobno, aby przetrwać. To portret kraju postsowieckiego uwikłanego w koleje historii, kraju, w którym to kobiety nieświadomie doprowadziły do zmian i transformacji od komunizmu do kapitalizmu.
