Pomiędzy rewolucjami

Opis filmu

Końcówka lat 70. Maria i Zahara, studentki medycyny z Bukaresztu, przeżywają głęboką przyjaźń. Kiedy Zahara wyjeżdża do rodzinnego Iranu, ich relacja wcale nie traci intensywności. Dziewczyny wbrew wszystkiemu i mimo zakazów przez dekadę piszą do siebie listy. To w nich dzielą się problemami i nadziejami, wyrażają tęsknotę za beztroską studiów i rozczarowanie tym, co się dzieje w ich krajach. A jest o czym pisać. Zahara wspiera ojca zaangażowanego w obalenie władzy szacha. Nie zdają sobie jeszcze sprawy, że przemiany pójdą w nieoczekiwanym kierunku, że rządy ajatollahów będą koszmarem dla ludzi postępowych. Po kliku latach Maria przyznaje: „Oni wiedzą wszystko, co piszemy, co mówimy i myślimy” – Rumunię pogrążoną w apatii za Ceauşescu dopiero czeka ferment 1989 roku. A między rewolucjami toczy się zwyczajne, małe życie. Tworząc ten intymny portret przemian i cichej walki kobiet, reżyser Vlad Petri ze scenarzystką Lavinią Braniste posiłkowali się aktami rumuńskich służb bezpieczeństwa. Mocną stroną dokumentu są znakomicie zmontowane.