Przebój Berlinale badający kondycję współczesnych relacji oraz sposoby ich pielęgnowania. To nie komedia, ale dyskretny humor i ciepła ironia przepełniają cały film, którym aktor Fabian Stumm debiutuje w roli reżysera. Czerpiąc garściami z własnego doświadczenia, z lekkością i precyzją portretuje życie artystyczne i uczuciowe współczesnego Berlina. Zwyczajne sprawy i drobne utarczki składają się w Połówkach na trudy i uroki codzienności paru osób. Aktor Boris (sam Stumm) dołącza do obsady filmu, którym francuska reżyserka (Marie-Lou Sellem) próbuje uporać się ze wspomnieniami. Jego chłopak Jonathan (Knut Berger) pracuje nad powieścią i pogrąża się w obsesji śmierci – po ośmiu wspólnych latach zdają się od siebie oddalać. Jest jeszcze małżeństwo zastanawiające się, ile czasu im pozostało, oraz niesforna dziewięcioletnia Josie (Alma Meyer-Prescott) sprawiająca matce coraz więcej problemów. Ich losy, pokazane w krótkich scenach – niekiedy zabawnych, innym razem całkiem poważnych, a najczęściej łączących jedno z drugim – przenikają się tak samo jak życie i sztuka w Połówkach
[Adam Kruk]
