To pierwszy film reżysera osadzony we współczesnej scenerii jego rodzinnej Kalkuty. Przedstawiając losy Arati – gospodyni domowej, żony urzędnika bankowego, matki dwojga dzieci – Satyajit Ray portretuje pejzaż społeczny miasta połowy lat 50., czasu ścierania się tradycji i nowoczesności, a przede wszystkim gwałtownych przeobrażeń roli kobiet w społeczeństwie. Arati, stojąc wobec konieczności ratowania rodzinnego budżetu, postanawia iść do pracy. Mąż boi się naruszenia tradycyjnego porządku, ale wie, że wybór ten jest nieunikniony. Jego rodzice postrzegają decyzję synowej jako hańbę. Bohaterka doskonale odnajduje się w pracy, zyskuje pewność siebie i odkrywa własną sprawczość. Tylko dzięki temu w momencie próby będzie potrafiła podjąć niezależne, zgodne z jej sumieniem decyzje. Ray kreśli portret kobiety i jej miasta z subtelnością i wnikliwością. Nasycając film szczegółami codzienności i zawierzając emocjonalne niuanse grze Madhabi Mukherjee, tworzy wielowymiarowy obraz współczesnych wielkomiejskich Indii.
[Karolina Kosińska]
