Krótki, eksperymentalny etnograficzny film dokumentalny zrealizowany na Bali. Mettler wchodzi z kamerą w środek grupy tancerzy, muzyków, twórców teatru cieni. Znosi dystans między widzem a widowiskiem, zdaje się brać czynny udział w występie. Dzięki dynamicznej pracy kamery i montażowi dostraja obraz do rytmu wykonawców – przyspiesza go, zwalnia, wyostrza, rozmywa, przechodzi od zdjęć kolorowych do czarno-białych i z powrotem.
Film ma wyrazistą, niemal namacalną fakturę – Mettler kręcił na starych kawałkach taśmy, które następnie kopiował na VHS i znów na taśmę 16mm. Muzykę wykonał kanadyjski zespół Evergreen Club Gamelan Ensemble, korzystający z tradycyjnych indonezyjskich instrumentów. Muzycy grali na żywo w trakcie projekcji. W filmie znalazły się nowe aranżacje utworów zachodnich kompozytorów inspirujących się tradycyjną muzyką indonezyjską.
