Świetnie udokumentowany film Borisa Bertrama udowadnia, że w pewnym momencie medialno-dyplomatycznej kampanii uzasadniającej konieczność nowej wojny nie da się już zatrzymać. Korzystając z dobrze dobranych archiwaliów uzupełnionych współczesnymi wypowiedziami ekspertów, polityków i dyplomatów, Bertram pokazuje nam, jak wyglądały zakulisowe przygotowania do inwazji na Irak i w jaki sposób udało się ją zaprezentować zachodniej opinii publicznej.
Dziś wiemy, że kluczowy wątek rzekomego posiadania przez reżim Saddama Husseina broni masowego rażenia był nie tyle przyczyną inwazji, co raczej próbą usprawiedliwienia decyzji podjętej z innych pobudek, po raz pierwszy jednak będziemy mogli to usłyszeć od ludzi, którzy znajdowali się wówczas w centrum wydarzeń. Dowiemy się także, jak wielką rolę w podejmowaniu decyzji o tak fundamentalnym znaczeniu odgrywają osobiste relacje i ambicje polityków. Oto wojna prowadzona z zacisznych gabinetów – daleka od prawdziwego pola bitwy, choć także przerażająca.
