Trzy historie, kilka filmowych form. Paradokumentalny obraz grupy dziewcząt skupionych wokół religijnego guru, ojca Turbico. Historia reżysera, który nie może (nie chce?) dokończyć nowej produkcji. I wreszcie – realizowany przez niego film w filmie, fabuła o zakonnicy odchodzącej z zakonu. Religijna egzaltacja Turbico, zapatrzenie w sztukę reżysera i duchowe rozterki kobiety zdają się mieć ze sobą wiele wspólnego. Wydłużone prezentacje ich codziennych zajęć, rytuałów, filozoficznych dyskusji składają się na drobiazgową obserwację gorączkowych poszukiwań czegoś większego niż życie. Diaz pokazuje bohaterów z dystansem, nie oceniając – w całej ich wzniosłości, śmieszności, zadufaniu, beznadziejności, okrucieństwie, rozpaczy i nadziei.
Opracowanie: Jagoda Murczyńska
