Film Wiertowa to obraz Moskwy lat 20. Koncepcja reżysera – odwrotnie niż u Rutmana w jego Berlinie... zakłada pokazanie samego procesu realizacji. To kamera jest tu najważniejszym bohaterem i to ona pozostaje w centrum uwagi widza. Mimo to film zawiera wiele cennych obserwacji natury społecznej i cywilizacyjnej. Dominującym elementem filmu jest ruch. Na ekranie oglądamy pędzące pociągi, tramwaje, pracę w fabryce i urzędach, ludzi uczestniczących w pogrzebach i ślubach. Kamera będąc cały czas w ruchu staje się okiem i uchem zafascynowanego jej niestrudzoną pracą widza.
