Poetycki obraz Moskwy lat 20, obserwowanej wszechobecnym okiem kamery od wczesnych godzin rannych do momentów komunikacyjnego szczytu. Setki perspektyw, rytmiczny montaż i wielki żywioł filmowania. Wiertow nie tylko rejestruje rzeczywistość, ale tworzy ją na nowo. Zestawienia ujęć prowokują skojarzenia, obrazy codzienności zderzają się z autotematycznymi zdjęciami ukazującymi proces tworzenia dzieła filmowego. To rodzaj hołdu złożonego sztuce filmowej, a zarazem wyraz podziwu dla wielkiej metropolii - Moskwy.
