Jovana i Mirko poznają się w kinie. Dwoje obcych sobie ludzi: ona to studentka konserwatorium, on – młody architekt. Spotkanie jest krótkie, jednak Mirko nie może zapomnieć o dziewczynie. Okazuje się, że oboje mają wspólnych znajomych, u których wkrótce ponownie się spotykają. Jovana porzuca dla Mirka swojego chłopaka. Film jest debiutem fabularnym Petrovića, którym zapoczątkował swoistą poetycką trylogię – razem z filmami „Dni” i „Troje” – bliską stylistycznie francuskiej nowej fali. Reżyser nie przeprowadza w filmie drobiazgowej analizy psychologicznej postaci, koncentruje się natomiast na ukazaniu gry miłosnej między nimi. Nawiązując do swojej tradycji reżysera dokumentalisty często filmuje swoich bohaterów w tle, wtopionych w pejzaże wielkiego miasta.
