Jezus – zbawiciel, spowiednik i terapeuta. Zanoszone do Niego codziennie prośby, pytania i zwierzenia zyskują głos i twarz wiernych, którzy swoje intymne „rozmowy” pozwolili Ulrichowi Seidlowi uwiecznić na taśmie filmowej. Nie interesowała mnie hipokryzja, skleroza, neuroza, bigoteria czy kicz Kościoła katolickiego. Chciałem pokazać intymne relacje, jakie ludzie mają z Bogiem – deklaruje reżyser. I nie jest to kokieteria. W Jezu, Ty wiesz Seidl odrzuca przydzielone mu etykietki cynika, prowokatora i socjopornografa. Ascetycznie skomponowane kadry skupiają się na bohaterach: łaknących miłości, zagubionych, samotnych, którzy pokładają całą swoją nadzieję w wierze. Reżyser na zaufanie, jakim go obdarzyli ci ludzie, odpowiada szczerością spojrzenia. Seidl nie komentuje Kościoła jako instytucji. W tym łączącym formułę talk-show ze spowiedzią filmie głos ma wiara, a jest to głos fascynujący i silny.
Opracowanie: Anna Tatarska.
75%
67/100
