W swoim ostatnim jak dotąd filmie fabularnym Panahi po raz kolejny porusza problem sytuacji kobiet w Iranie. Tym razem pretekstem do rozważań na temat dyskryminacji staje się... futbol. Zgodnie z prawem wprowadzonym po rewolucji z 1979 roku, kobiety nie mogą oglądać na żywo piłki nożnej. Na spalonym opowiada historię kilku dziewczyn, które w męskim przebraniu próbują dostać się na mecz eliminacji mistrzostw świata w 2006 roku, w którym Iran podejmował u siebie drużynę Bahrajnu. Rozpoznane przy wejściu, zamiast na trybuny, trafiają do prowizorycznego aresztu na terenie stadionu... Na spalonym to przykład udanego połączenia fabuły z dokumentem. W głównych rolach wystąpiły studentki, a sam film został zrealizowany podczas rzeczywistego meczu. Panahi po raz pierwszy w swojej karierze wykorzystał tu cyfrową kamerę, żeby nie zwracać na siebie uwagi w tłumie. Co ciekawe - film miał przygotowane dwa zakończenia, w zależności od wyniku meczu. Na spalonym to pierwszy film Panahiego zrealizowany poza oficjalnym obiegiem. Nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na Berlinale, w ojczyźnie reżysera tradycyjnie już został zatrzymany przez cenzurę. Za sprawą pirackich kopii jest jednak w Iranie do dziś jego najbardziej znanym filmem. (kw)
94%
85/100
