Dedykowany zmarłej w 2018 roku ukraińskiej reżyserce filmowej Kirze Muratowej „Północny wiatr” to pierwszy od prawie dekady pełnometrażowy obraz kinowy Renaty Litwinowej. Jest on ekranizacją sztuki teatralnej, jaką Litwinowa wystawiła przed czterema laty na deskach Moskiewskiego Teatru Artystycznego (MChT) im. Czechowa, choć – jak sama zaznacza – pracując nad scenariuszem filmu dokonała wielu zmian fabularnych. Główna oś intrygi pozostała jednak nienaruszona. Na północnych krańcach nienazwanego państwa panuje Wielki Matriarchat; terenami tymi rządzi klan, na czele którego od dawien dawna stoi Wieczna Alisa (w tej roli legendarna Tatiana Pilecka). Jej córką jest Margarita (tę postać reżyserka zarezerwowała dla siebie), z ust której poznajemy rozpisaną na lata skomplikowaną historię rodu. Cały klan przy wspólnym stole spotyka się tylko jednego dnia w ciągu roku – w noc sylwestrową, aby powitać Nowy Rok. Wtedy też ze szczególną siłą dają o sobie znać targające bohaterami emocje, rozgrywają się rodzinne dramaty. Urzekające wizualnie dzieło (scenografia, kostiumy i charakteryzacja są na absolutnie światowym poziomie) jest fantasmagoryczną wizją końca epoki, która na ekranie przypomina początek XX wieku, lecz równie dobrze może odnosić się do naszych czasów. Co zastanawiające, świat, w którym na szczycie hierarchii społecznej stoją kobiety, wcale nie jest – zdaniem Litwinowej – mniej brutalny od rządzonego przez mężczyzn.
