Kino queer od zawsze zajmowało się seksualnością, ale w swojej kilkudziesięcioletniej historii filmy te mają jeszcze jedną wspólną cechę: są orędownikami kultury oporu. Oporu przeciwko normatywnej seksualności, patriarchalnej hegemonii, kapitalizmowi... Kino queer przez lata buntowało się przeciwko wielu formom opresji i nadal będzie opierać się kolejnym formom w przyszłości.
Przyjmując credo "Nie może być rewolucji bez rewolucji seksualnej i nie może być rewolucji seksualnej bez rewolucji homoseksualnej", „Raspberry Reich” opowiada o Gudrun i jej grupie radykalnych lewicowców w Berlinie, którzy próbują nie tylko obalić opresyjne struktury kapitalistyczne, ale także struktury heteronormatywne. Gang uderza w system - i w siebie nawzajem. „Raspberry Reich” to także początek nowoczesnego stylu filmowego LaBruce'a, w tym charakterystycznego sloganów przewijających się w jego filmach aż do teraz.
56%
45/100
