Niezwykle odważny nowy film Ananda Patwardhana ma ogromny ciężar gatunkowy. To wstrząsająca kronika narastania faszyzmu w Indiach – od politycznych zabójstw wolnomyślicieli, przez umacnianie się fundamentalistycznych, terrorystycznych sekt, po wielki partyjny zlot przywodzący na myśl osławiony zjazd w Norymberdze. Ten faszyzm ma kolor szafranowy, jak hinduistyczne szaty: dzieli ludzi według religii i kasty. Gloryfikuje i praktykuje przemoc. W swym zaangażowanym dokumencie Patwardhan portretuje też tych, którzy bronią równych praw i świeckiej demokracji. Na pogrążonym w duchowej apatii Zachodzie chyba nie powinno nas dziwić, że ten potężny głos w obronie Oświecenia przychodzi do nas z Indii.
