Sentymentalna podróż do bardzo wczesnych lat 80. Bohaterki Whita Stillmana zamieniają biblioteki na nocne kluby i zmysłowo tańczą do szlagierów Blondie czy Diany Ross. W przerwach między wizytami na dyskotekach Alice i Charlotte wraz z przyjaciółmi przerzucają się błyskotliwymi ripostami, dyskutują o książkach Salingera i wydobywają ukryte sensy z kreskówki o jelonku Bambi. Przede wszystkim jednak skupiają się na dylematach uczuciowych. Poczynaniom dziewczyn towarzyszy celebracja ery disco, przed którą Ameryka przypominała taneczne pustkowie . Z biegiem czasu poczucie beztroski ustępuje jednak atmosferze schyłku. Alice i Charlotte zdają sobie sprawę, że impreza dobiega końca i że są to ostatnie podrygi ich młodości. W związku z tym postanawiają wykorzystać czas najlepiej jak potrafią. Nostalgiczny wdzięk stępia ostrze Stillmanowskiej ironii i czyni Rytmy nocy bodaj najbardziej przystępnym filmem w dorobku reżysera.
73%
76/100
