Trzy przyjaciółki nagrywają wideo, w którym ubrane w burki tańczą i śpiewają piosenkę Losing My Religion R.E.M. Yesmin jest Kurdyjką, Bella ma korzenie jugosłowiańskie, a Nati pochodzi z Austrii. Wideo zyskuje sporą popularność w sieci, co skutkuje tym, że ojciec pierwszej z bohaterek zaczyna organizować występy dziewczyn na przyjęciach z udziałem kurdyjskich muzułmanów. Całe to zamieszanie coraz bardziej przytłacza Yesmin, bowiem przesłania sens zabawnego nagrania, które miało zwrócić uwagę na nierówne traktowanie kobiet w burkach. Z kolei Bella i Nati zaprzyjaźniają się z dwoma młodymi Kurdami i ulegają fascynacji obcą kulturą. W swoim pełnometrażowym debiucie Słońce Kurdwin Ayub zadaje pytania o pozycję muzułmanek w patriarchalnej kulturze islamu, kreśli portrety nastolatek pochłoniętych internetową karierą oraz podgląda kurdyjską społeczność we współczesnej, wielokulturowej Austrii. Reżyserka robi to wszystko z wyczuciem i wiarygodnością, bo sama jako dziecko wyemigrowała z Iraku do Europy i wkraczała w dorosłość na styku dwóch kręgów kulturowych.
[Wojciech Tutaj]