Wei-Tung, mieszkający w Nowym Jorku Tajwańczyk, wiedzie życie pozornie poukładane – zawodowy sukces, szczęśliwy związek z partnerem Simonem, stylowe mieszkanie. Problem? Rodzice w Tajpej, wciąż nieświadomi jego orientacji, z coraz większą determinacją oczekują ślubu. Rozwiązaniem ma okazać się pragmatyczny ożenek z artystką z Chin kontynentalnych, która desperacko potrzebuje zielonej karty. Gdy konserwatywni rodzice Wei-Tunga postanawiają przylecieć do Stanów i zorganizować wystawne, tradycyjne wesele, sytuacja szybko wymyka się spod kontroli.
"The Wedding Banquet" z lekkością balansuje między komedią pomyłek a dramatem o klasie, migracji, tożsamości płciowej oraz cichych ranach dziedziczonych przez pokolenia. Choć uznawany za pionierski głos queerowego kina azjatyckiej diaspory, film Anga Lee stoi blisko kompromisu z heteronormatywnym ładem. Fikcyjny ślub geja z kobietą, by zadowolić konserwatywnych rodziców z Tajwanu, służy tu jako punkt wyjścia do komediowej intrygi, ale pod tą lekką formą kryją się pytania o cenę niewidzialności. Film budzi dziś ambiwalentne emocje – to czuły portret wielopokoleniowej dynamiki, ale zbyt bezpieczny, by mówić o krytyce systemu. “The Wedding Banquet” wciąż jednak fascynuje jako dokument epoki: czasu, gdy coming out bywał niemożliwy, a milczenie uchodziło za akt miłości.
