Po Jerozolimie jeździ tramwaj, który zbliża mieszkańców zachodniej – izraelskiej i wschodniej – palestyńskiej części miasta. Wyrusza z miejsca, gdzie leżą najważniejsze cmentarze Izraela, instytut Yad Vashem, wzdłuż handlowej i biznesowej ulicy Jaffa, wzdłuż murów Starego Miasta, mija osiedla ortodoksyjnych Żydów, by dotrzeć do Shuafat i BeitHaniny, dwóch dużych dzielnic palestyńskich, a kończy trasę w Pisgat Ze’ev na terytorium palestyńskim. Obserwujemy codzienne sceny z życia pasażerów w podróży, których tramwaj zbliża do siebie, czy tego chcą, czy nie. Jak mówi reżyser: „Ten film jest ironiczną, ale i optymistyczną zarazem metaforą podzielonego miasta, w którym my, Izraelczycy, Palestyńczycy i inne narodowości, wszyscy próbujemy doświadczyć w tym tramwajowym mikrokosmosie, jak mogłoby wyglądać życie bez wielkich konfliktów i przemocy. Jak moglibyśmy żyć nie zabijając siebie nawzajem, akceptując swoją obecność i dzielące nas różnice”.
