Obserwując w akcji rekonstruktorów, pieczołowicie odtwarzających bitwy z okresu drugiej wojny światowej, Meelis Muhu powraca do pytań o dzisiejszą pamięć historyczną w krajach byłego ZSRR. W czasach Związku Radzieckiego nie sposób było dyskutować z oficjalną wersją historii „Wielkiej Wojny Ojczyźnianej”; dziś są miejsca, gdzie niedawnych wyzwolicieli bez ogródek nazywa się okupantami. Zabawa w wojnę wygląda bardzo poważnie: entuzjaści historycznych rekonstrukcji odgrywają role swoich dziadków z obsesyjną dbałością o szczegóły. Na podstawie starych zdjęć odtwarzają umundurowanie, pojazdy, a nawet wojskowe dokumenty, ich żony wcielają się w role kucharek i sanitariuszek – wszystko po to, by bez reszty zatopić się w historycznej iluzji. Także w tym celu oddziały Armii Czerwonej zagrzewa do walki politruk, łączący w swoim wystąpieniu elementy stalinowskiej propagandy i współczesnego przemówienia motywacyjnego. Pole bitwy obserwować będą liczni widzowie – należy więc wykazać się daleko idącym zaangażowaniem. Gotowi? Ognia!
