Pedro Calderón de la Barca pisał „Życie jest snem” w Hiszpanii w czasach inkwizycji. Z troski o własne życie przeniósł akcję utworu do odległej, egzotycznej krainy, jaką jest... Polska.
Po śmierci Eustorgia III władzę przejmuje Basilio – władca uczony, znawca astrologii. Gwiazdy objawiły mu, że jego syn Segismundo będzie tyranem, pozbawi go tronu, a kraj pogrąży w nędzy. Ostrożny król buduje więc wieżę w pobliżu stolicy i zamyka w niej swojego następcę. Po pewnym czasie Basilio postanawia poddać syna próbie. Być może gwiazdy się myliły? Uśpionego Segismunda podwładni królewscy przenoszą do pałacu. Gdy młodzieniec się budzi, wszyscy oddają mu hołd należny następcy tronu. Tymczasem Basilio obserwuje i czuwa. Jeśli Segismundo okaże się człowiekiem prawym – zostanie jego następcą. Jeśli nie – resztę życia spędzi przykuty do łańcucha.
