Jednoaktowy pierwszy dramat Czechowa zawiera w sobie wszystkie wątki dojrzałej twórczości pisarza i zdradza wielkość jego późniejszego talentu. Sztuka została wystawiona w 1881 roku w Moskwie. Niemal natychmiast po premierze musiała zostać wycofana, gdyż zarówno widownia, jak i krytycy nie zrozumieli jej sensu. Historia lokalnego „Don Juana mimo woli” rozgrywa się na sennej rosyjskiej prowincji. Wśród miejscowych panien i wdów nie ma ani jednej, która nie oferowałaby swoich wdzięków Michałowi Płatonowowi, sarkastycznemu, ale powszechnie lubianemu młodemu nauczycielowi. Niewinne z pozoru romanse skończą się tragicznie, gdy Płatonowa opuści żona, a on sam nie będzie potrafił wybrać między młodziutką, naiwną Sonią a dojrzałą i piękną wdową Wojnicewową. W połowie lat 90. XX wieku Jerzy Jarocki zrealizował w Teatrze Polskim we Wrocławiu inscenizację „Płatonowa”, która została okrzyknięta arcydziełem. Reżyser zrezygnował wówczas z III aktu sztuki Czechowa. Po kilku latach wrócił do pominiętej części „W szkole”, aby głębiej przyjrzeć się bohaterowi i jego uczuciom. Z tego aktu zbudował historię człowieka pozbawionego zasad.
