Jill i Lisa są matkami, żonami i paniami domu. Żyją na malowniczym, spokojnym i kolorowym przedmieściu i jak wszystkie amerykańskie strażniczki ciepła domowego ogniska mają swoje problemy, kryzysy i porażki. Obie kobiety, mimo że się przyjaźnią, potajemnie nieustannie ze sobą rywalizują, próbując udowodnić drugiej, że to ich życie jest szczęśliwsze i bliższe ideału. No i super. Tyle tylko, że w tej plastikowej, absurdalnej i niepokojącej parodii podmiejskiego życia nic nie jest normalne. Matki wymieniają się niemowlętami lub wychowują skradzione z boiska futbolówki, dzieci zamieniają się w psy, a pan domu zachwala smak wody z basenu. Dla mieszkańców tego uroczego, pastelowego wariatkowa to dzień jak co dzień. Wiodą spokojne życia i cieszą się każdym dniem… no przynajmniej do chwili, gdy rodzinne problemy wymykają się spod kontroli. Skąd jednak mamy widzieć, że coś jest nie tak, skoro wszystko tu jest właściwie nie tak.
„Tam, gdzie trawa jest bardziej zielona” to produkcja dziwna i absurdalna do granic możliwości – przedstawia życie na kolorowym, surrealistycznym i plastikowo sztucznym osiedlu, gdzie nic nie ma najmniejszego sensu. Losy bohaterów to seria komicznych i nonsensownych skeczy, które sprawią, że z niedowierzania zabraknie nam sił i słów. Duet reżyserki DeBoer i Luebbe, który na ekranie zobaczymy w rolach głównych, stworzył ostrą, cudaczną, nietuzinkową, osobliwą i niedorzeczną satyrę amerykańskiego podmiejskiego życia. Jeżeli większość filmów na Splat!FilmFest wymaga od widzów mocnych nerwów… to nie mamy absolutnie żadnego pojęcia, czego może wymagać od was ten film. Wchodzicie na własną odpowiedzialność. Skoro już tu jednak jesteście, to zatrzymajcie się i powąchajcie plastikowe kwiatki. Życie potrafi być przecież takie piękne.
80%
69/100