Osiemdziesięcioletnia Hannah Mendelssohn całe swoje życie poświęciła budowaniu kibucu, w którym mieszka i pracuje do dzisiaj.
Postępująca prywatyzacja podupadającej ekonomicznie wspólnoty sprawia, że zaczynają w niej panować nowe porządki. Kiedy Hannah zostaje wysłana na emeryturę, nie akceptuje tego faktu i postanawia pracować dalej. Z dnia na dzień widzi zmiany zachodzące w społeczności, oddalające ją coraz bardziej od socjalistycznego snu, który ją wiele lat temu zrodził. Bohaterka stara się zaakceptować przemijanie ideałów swojej młodości, a także zbliżającą się perspektywę śmierci.
