Życie Django Reinhardta, znanego gitarzysty i kompozytora, ze szczególnym uwzględnieniem jego pobytu w zajętym przez Niemców Paryżu w 1943 roku.
Comar z Katebem sprytnie budują dramaturgię postaci Reinhardta. Django chowa się bowiem za maską nonszalancji, trzyma "fason". Ale w jego relacjach z kobietami – charakterną matką, wycofaną ciężarną żoną, kochanką współpracującą z ruchem oporu – spod tej fasady twardziela wyziera momentami czułość. Kateb zgrabnie myli tropy, nie odkrywa wszystkich kart charakterystyki bohatera, pozostawia margines ambiwalencji. (...) Kieruje nim buta czy strach? Jak wiele jest w nim egoizmu artysty-geniusza? To postać skomplikowana, intrygująca. A jednak film szybko zamienia się w czytankę, pochód scenek rodzajowych z życia muzyka.
61%
49/100
