FOCUS: ITALY Utopijna idea pędu do nowoczesności zawładnęła włoską wyobraźnią na wielu polach – od gospodarki po sztukę. Sam Filippo Tommaso Marinetti zawarł tę myśl w swoim futurystycznym manifeście, w którym stwierdzał między innymi: „Uwierzcie w siłę progresu, tylko on ma rację, nawet wtedy, gdy jej nie ma”. Kulminacją wiary w materializację postępu cywilizacyjnego były we Włoszech lata 60. ubiegłego wieku, określane dziś mianem „ery bezkresnego dobrobytu”. Boom ekonomiczny miał wówczas smukłą talię Sophii Loren, uwodzicielski uśmiech Marcella Mastroianniego i słodko-gorzki posmak Aperolu Spritz. Film ukazuje włoskie dążenie do nowoczesności z nowej perspektywy. Dokument Davida Ferrario ukazuje kraj, który wierzył w ludzki wysiłek i wytworzoną tym sposobem konsumpcyjną materialność. Reżyser zaprasza do podróżowania nie tylko w czasie, ale i w przestrzeni. Przed naszymi oczyma przewijają się kolejne krajobrazy, które „pędząca nowoczesność” zmienia nie do poznania. Film to jednak coś więcej niż tylko katalog produktów, z których Włosi słynęli na świecie – od samochodów fiata po telewizję, czy maszynę do pisania Olivetti. Dokument Ferrario stanowi przede wszystkim świadectwo minionej epoki, próbę uchwycenia jej ducha za sprawą użycia materiałów archiwalnych, z których film w całości się składa. Opisywane przez reżysera czasy cechował niewątpliwie entuzjazm i szczera wiara w przyszłość, której kształt można bezpośrednio zmieniać czynem. Towarzyszyło im nieustannie kino, które wiernie dokumentowało i propagowało industrialne poczynania w kronikach i fabułach. Wizję Ferrario komentują cytaty zaczerpnięte od włoskich intelektualistów XX wieku, od Prima Leviego, po Leonarda Sciascię, aż do Pier Paola Pasoliniego. Tytuł filmu pochodzi od dziennikarza Dina Buzzantiego, który tymi słowami miał opisać symboliczny posiłek nowoczesności – stal roztopioną w garze. Chociaż za dwie dekady Włochy ogarnie dokuczliwa zgaga, na razie nikt nie może oprzeć się uwodzicielskiemu smakowi nowoczesności… ENGLISH: “The Devil’s Soup” – a term used by Dino Buzzati in 1964 to describe “The Steel Planet” – is the title of the film by DAVIDE FERRARIO that collects one hundred years of industrial documentaries of all the most important Italian companies. The film was presented out of competition at the Venice Film Festival, produced by Rossofuoco and Rai Cinema with the National Archives of Industrial Cinema of Ivrea. FILM Z NAPISAMI W JĘZYKU POLSKIM I ANGIELSKIM REZERWACJE NALEŻY ODEBRAĆ NAJPÓŹNIEJ 60MIN PRZED ROZPOCZĘCIEM SEANSU PLEASE PICK UP YOUR RESERVATIONS AT LAST 60MIN BEFORE THE MOVIE
