Krótkometrażowa animacja traktująca o przygodności egzystencji. Czarne postacie pojawiające się w filmie świadczą o anonimowości i ich bezpodmiotowym trwaniu w czasie i przestrzeni. „Haiku” to z jednej strony eksperymentalna opowieść o charakterze kontemplacyjnym, z drugiej jest świadomym i ironicznym podejściem do formuł filmu artystycznego.
