Trzydziestokilkuletni A-Lung wraca ze Stanów Zjednoczonych do Tajpej, by odwiedzić narzeczoną, A-Chin, która pracuje w biurze projektowym. Rozczarowany brakiem szans na kontynuowanie wymarzonej kariery baseballisty, A-Lung nie może odnaleźć się w szybko zmieniającym się rodzinnym mieście. Gdy A-Chin traci posadę w związku z restrukturyzacją po przejęciu biura przez większą korporację, coraz częściej zastanawia się nad emigracją do Ameryki i rozpoczęciem życia małżeńskiego. Wystawiona na próbę czasu, głęboka więź z dzieciństwa zostaje skonfrontowana z odmiennymi doświadczeniami życiowymi pary bohaterów.
"Historia z Tajpej" jest opowiedziana za pomocą krótkich epizodów i małych gestów, które budują obraz Tajpej końca XX wieku i narastającego konfliktu między współczesnością a tradycją. Rosnąca niezależność i siła kobiet kontrastują z toksyczną męskością. Przestrzeń miejska uwidacznia ten dysonans, uzupełnia psychologiczne i klasowe portrety bohaterów, jak i odzwierciedla skomplikowaną historię Tajwanu – zwłaszcza kolonialną przeszłość i neokolonialną teraźniejszość. Gigantyczny billboard Fuji, stary bar w japońskim stylu, przerwa w dostawie prądu w klubie, gdzie młodzi tańczą do piosenki "Footloose" Kenny’ego Logginsa.
"Historia z Tajpej" to jeden z najpełniejszych i najznakomitszych obrazów tkanki miejskiej w kinie.
[Tekst: Maja Korbecka]
