Jak żyć, reż. Marcel Łoziński - Polska, 1977 - 83'
Na kempingu rozpoczyna się wakacyjny obóz szkoleniowy dla młodych małżeństw, które należą do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej. Z powitalnej mowy komendanta dowiadują się, że ekipa filmowa z WFD będzie rejestrować obozowe życie i zajęcia szkoleniowe pod hasłem „Wzorowa rodzina”. Od początku rodzą się konflikty między kierownictwem pragnącym narzucić rygorystyczny regulamin a niektórymi uczestnikami traktującymi obóz jak wczasy. Na obozowej tablicy prowadzona jest szczegółowa punktacja osiągnięć każdej rodziny, także za poglądy społeczno-polityczne, aktywność w czynach społecznych na budowie w Augustowie, dbałość o mienie społeczne, umiejętności małych dzieci. Pod koniec turnusu komendant ogłasza punktację przez radiowęzeł. Zwycięskie małżeństwo opuszcza kemping z magnetofonem zamiast obiecanej pralki automatycznej.
Wszystko może się przytrafić, reż. Marcel Łoziński - Polska, 1995 - 39'
Bohater filmu, rezolutny Tomek Łoziński, ma 6 lat. Poznaje świat przemierzając park na hulajnodze. Zatrzymuje się, by wąchać kwiaty, gonić motyle, nakarmić wiewiórkę i łabędzie. Przede wszystkim jednak zatrzymuje się przy stojących wzdłuż parkowych alejek ławkach, na których siedzą stare kobiety i starzy mężczyźni. Rozmawiając z nimi konfrontuje swoją wiedzę z ich doświadczeniami. Dowiaduje się o potrzebie wiary i nieuchronności śmierci, wartości zdrowia, pracy i rodziny, dolegliwościach starości, przyczynach biedy, roli pamięci kolejach ludzkich losów, na które wpływ miewa i historia, i ich własne decyzje. Przekonuje się, że samotność może być przekleństwem, ale i cenioną wartością. Nie chce przyjąć do wiadomości, że los ma wypisany na dłoni. Nie chce pogodzić się z nieuchronnością. Pełen dziecięcych złudzeń jest przekonany, że w życiu wszystko może się przytrafić: można na przykład spotkać małego dinozaura albo starszy pan w okularach może żyć 120, a nawet dużo więcej lat. Przejażdżka Tomka przez park stopniowo zmienia się w symboliczną wędrówkę przez życie.
