Niektóre wielbłądy porzucają swoje młode z powodu bólu, który przyniósł im poród. Alisi Telengut prezentuje przejmującą impresję osnutą wokół zwyczaju mongolskich nomadów. Śpiewają oni pieśni wielbłądzicom, by ulżyć im w cierpieniu wydawania potomstwa na świat. Łzie wielbłąda blisko jest do łzy człowieka, a smutek jest emocją, która łączy ludzi i zwierzęta – zdaje się sugerować autorka.
