Dwudziestoletni Leo (magnetyzujący i odpowiednio dziecięco naiwny Anthony Bajon) właśnie ukończył kurs wojskowy przygotowujący do zapobiegania i walki z potencjalnym terroryzmem. W związku z tym zostaje wraz z towarzyszami szkolenia wysłany do patrolowania ulic Paryża. Głównym zadaniem grupy jest wypatrywanie wszelkich niepokojąco wyglądających działań i osób, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego obywateli. Tymczasem w jednej z dzielnic stolicy szykuje się masowa antyrządowa demonstracja, a Leo ma obserwować, czy nie wydarza się nic podejrzanego, i pilnować skandującego tłumu. Podczas gdy chłopak zostaje wrzucony w sam środek ulicznego chaosu, dają o sobie znać minione tygodnie i nagromadzone w tym czasie paranoje oraz napięcia. Debiut urodzonego we Włoszech francuskiego reżysera Giovanniego Aloi to trzymający w napięciu dramat psychologiczny, który obnaża paradoksy francuskiej „gotowości do wyruszenia na wojnę”. Skupiając się na ukazaniu wyniszczonej psychiki trenowanych w strachu i panice przed terroryzmem żołnierzy, Aloi przeprowadza bezlitosną krytykę opresyjnego aparatu państwa.
