To jeden z najbardziej mrocznych filmów Muratowej, o którym sama reżyserka mówiła, że przedstawia życie, które jest czasem gorsze niż myślimy. Film złożony z trzech części, z których każda kończy się morderstwem. Ukazuje obojętność ludzi wobec świata i tego, co się wokół nich dzieje. Wszyscy bohaterowie są typami wad radzieckiego społeczeństwa, spaczonego mieszkaniem w „komunałkach”, sierocińcach, domach starców.
