Kilka dni z życia queerowej społeczności tokijskiego Shinjuku – dzielnicy, która zanim stała się komercyjnym centrum Tokio, jeszcze pod koniec lat 60. była centrum kontrkultury kojarzonej ze studencką lewicą. Kamera podąża za Eddie – prowokatorką z gay-baru Genet. Z epizodycznej narracji wyłania się barwny obraz miejskiej dżungli, dopełniony dokumentalną obserwacją queerowego podziemia. „Żałobna parada róż” to jedno z najwybitniejszych dokonań japońskiej awangardy filmowej – manifest w barwny sposób pokazujący także środowisko japońskich intelektualistów. To pierwsza tak złożona próba sportretowania tożsamości miasta, pulsującego od ulicznych protestów i politycznych happeningów, częstych w Japonii w latach 60. Kolażowa forma filmu stała się symbolem nowofalowych eksperymentów, manifestacją twórczej kreatywności. To performatywna wariacja na temat Tokio uchwyconego na chwilę przed globalnym końcem lata miłości. Łukasz M
ańkowski
