Terje Vigen wiedzie szczęśliwe życie u boku żony i córki na niewielkiej norweskiej wyspie. Gdy w wyniku brytyjskiej blokady zaczyna się głód, Terje postanawia popłynąć do Danii, by zdobyć zapasy żywności dla swojej rodziny.
Zostaje jednak pojmany przez okrutnego angielskiego kapitana i kolejne lata spędza w więzieniu. Po powrocie do domu musi zmierzyć się z utratą najbliższych i samotnością. Pewnej burzliwej nocy, Terje przychodzi na pomoc tonącemu brytyjskiemu statkowi, którym dowodzi jego dawny oprawca. Terje staje przed dylematem: zemścić się czy ocalić mu życie.
Terje Vigen powstał na podstawie poematu Henrika Ibsena o tym samym tytule. Tadeusz Szczepański zauważa, że w filmie Sjöströma można dostrzec charakterystyczne cechy kształtującego się wówczas “szwedzkiego stylu”, do których należą troska o autentyzm miejsca akcji, romantyczna dramatyzacja obrazu natury skojarzonego z przeżyciami bohaterów, ich organiczny związek z rozległą gamą nastrojowych pejzaży jako efektowną scenografią psychologicznego dramatu, mistyczne odczucie świata i majestatyczny rytm narracji, a także moralitetowa wizja ludzkiego losu.
