Najlepszy z filmów dadaistycznych stanowił intermedium do baletu skomponowanego przez Francisa Picabię pod prowokacyjnym i jak się okazało wprowadzającym w błąd publiczność tytułem „Przedstawienie odwołane”. Mottem zarówno przedstawienia jak i filmu była słynna fraza Picabia: Kiedyż wreszcie odzwyczaimy się od tego, że wszystko coś znaczy.
Antrakt był żartem, ukazującym szereg przedmiotów i sytuacji nie powiązanych ze sobą. Jedne przechodzą w drugie bez logicznego uzasadnienia a wszystko sfilmowane z zastosowaniem nieoczekiwanych efektów zdjęciowych.
