Impulsem do powstania obrazu stało się kilka artykułów prasowych. Trzech wybitnych reżyserów węgierskich na ich podstawie postanowiło pokazać na ekranie życie w Budapeszcie u schyłku XX wieku. Film we wstrząsający, zmuszający do przemyśleń sposób odkrywa przed widzem obraz węgierskiego społeczeństwa. Twórcy w kolejno po sobie następujących nowelach przestawiają rosnącą przepaść, która dzieli bogate dzielnice miasta od tych skrajnej nędzy. Mówią o biedzie i głodzie, który w konsekwencji prowadzi do przestępstw, o bezdomnych, którzy dostęp do „lepszego świata” mają tylko przez szkło wystawowych szyb.
