Canale Grande jest jednym z ukrytych arcydzieł kina austriackiego, doskonałym przykładem subwersywnej kinematografii. W tym niskobudżetowym dziele bohaterka (w którą wciela się sama reżyserka) ma dość konwencjonalnej telewizji i wynajduje własną, wysoce osobistą formę oglądania “z bliska”. Podczas gdy charakterystyczny styl Pezold jest w pełni współczesny i świeży, atmosferyczne pejzaże miejskie mają poruszającą jakość kapsuły czasu.
