Zwięzły, krótki i bogaty w witaminę D przegląd wybranych filmów awangardowych z lat 20. XX wieku, ukazujący w pigułce poczynania dadaistów (i ich następców) na polu X muzy. Powstanie kina eksperymentalnego zawdzięczamy w głównej mierze artystom wizualnym: plastykom, muzykom, fotografom i rzeźbiarzom, którzy zachwyceni możliwościami, jakie dawała stosunkowo jeszcze młoda wówczas kinematografia, postanowili wykorzystać ją w swoich poszukiwaniach artystycznych. Powstały wówczas dzieła niezwykle oryginalne, odrzucające zazwyczaj typową formę narracyjną znaną do tej pory w literaturze, kinematografii czy też teatrze. Zaprezentowane obrazy ukazują nonkonformistyczne podejście ich twórców krytykujących normy społeczne oraz negujących wszelkie zasady. Film fabularny i dokumentalny w okresie międzywojennym ukształtowały pewne normy stylu narracji i montażu stosowane po dzień dzisiejszy. Filmowcy zajmujący się kinem eksperymentalnym świadomie odrzucali stereotypowe rozwiązania. Szukali nowych inspiracji oraz nowatorskiego podejścia tak do formy, jak i do treści.
W programie:
- BALET MECHANICZNY (Le ballet mécanique) reż. Fernand Léger / Francja 1924 / 11’
- ANTRAKT (Entr’acte) reż. René Clair / Francja 1924 / 14’
- ANEMICZNE KINO (Anémic cinéma) reż. Marcel Duchamp / Francja 1926 / 6’
- GWIAZDA MORSKA (L’étoile de mer) reż. Man Ray / Francja 1928 / 12’
- PIES ANDALUZYJSKI (Un chien andalou) reż. Luis Buñuel / Francja 1928 / 15’
- SYMFONIA DIAGONALNA (Symphonie diagonale) reż. Viking Eggeling / Niemcy 1924 / 5’
- UPIÓR PRZEDPOŁUDNIOWY (Vormittagsspuk) reż. Hans Richter / Niemcy 1928 / 7’.
