Film o przedziwnej ekspedycji, która wyruszyła na koniec świata, do Nattavara - doliny mroku. Niezwykli aktorzy stają się przewodnikami w krainie mroku, w którym pogrążył się świat i jeśli chce z niego wyjść, musi ruszyć tą samą drogą, którą przeszedł tytułowy bohater filmu. Przewodnikami są osoby po ludzku bezradne - niewidome, z niepełnosprawnością intelektualną czy cierpiący na dziecięce porażenie mózgowe. „Droga Eliasza” to film – mapa. Mapa ludzkich pytań o sens cierpienia i światło na ścieżkach, po których możemy razem odnaleźć szczęście. Symbolem tego światła jest zorza polarna, która wychodzi naprzeciw bohaterów filmu w najczarniejszej chwili podróży. W warstwie kompozycyjnej „Droga Eliasza” przypomina „Prostą historię” Davida Lyncha. Ważną rolę odgrywa w nim zarówno poruszająca muzyka autorstwa Adama Szewczyka, jak i portrety surowych lapońskich pejzaży. Dzięki nim, w trakcie tej niezwykłej przygody, widzowie będą mieli szansę podnieść głowę i rozejrzeć się, by w mroku życia dojrzeć światło i piękno ukryte w codziennych widokach za oknem.
