Andrzej Łapicki Beata Tyszkiewicz Jadwiga Chojnacka
Opis filmu
Akcja filmu rozpoczyna się 13 lutego 1945 roku. Z przejeżdżającego przez Drezno transportu więźniów ucieka młody Polak. W mieście znajduje bezpieczną kryjówkę, jednak wieczorem rozpoczyna się dywanowy nalot lotnictwa alianckiego. Piotr cudem uchodzi z życiem, podobnie jak przypadkowo spotkana młoda Niemka, z którą próbuje wydostać się ze zniszczonego doszczętnie miasta. Początkowa satysfakcja Piotra z zagłady niemieckiego miasta ustępuje stopniowo ludzkiemu współczuciu dla niewinnie cierpiących ludzi i bezpowrotnie zniszczonych bezcennych zabytków europejskiej kultury.
Takie jest właśnie przesłanie filmu, który nie stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego w ogóle doszło do takiej akcji militarnej pod sam koniec wojny, podczas kiedy Drezno nie miało istotnego znaczenia strategicznego. Twórca, który oglądał te wydarzenia na własne oczy, porusza w swoim dziele problem nienawiści, która może zniszczyć sumienie każdego człowieka i której przezwyciężenie jest niezbędne, by uchronić w sobie wrażliwość na cierpienie innych niezależnie od ich narodowości czy rasy.
Srebrny Medal za zdjęcia na II MFF w Moskwie, Nagroda II stopnia Ministra Kultury i Sztuki dla reżysera za filmy zrealizowane w latach 1960-1962.
