Grając w „Gdy serce nienawiścią pała” Pola Negri miała 21 lat, ale już wtedy była wielką, w pełni dojrzałą i świadomą diwą. Od ówczesnych aktorek odróżniała się sposobem poruszania – zawsze była tancerką. Reżyser Kurt Matull, którego kariera filmowa trwała zaledwie sześć lat, między 1914 a 1920 rokiem nakręcił około dwudziestu filmów, w tym pięć z Negri. Zdawał sobie sprawę z jej wyjątkowych umiejętności, dlatego umieszczał aktorkę w rozbudowanych scenach, w których zbierała róże w ogrodzie lub po prostu chodziła po mieszkaniu, tylko po to, by mogła pochwalić się swoim baletowym krokiem. Matull sprezentował też młodej diwie w tym filmie jedyny w swoim rodzaju rekwizyt – wielkiego wijącego się węża, z którym aktorka tańczy i czule się obejmuje. Odegra on zresztą kluczową rolę w dramacie.
