Film opowiada o życiu kilku bułgarskich rodzin, które wyemigrowały na stałe do Hiszpanii. Ich opowieści przeplatają się z opowieściami ich przyjaciół z Walencji, którzy pełnią rolę powierników. Film zaczyna się od obrazu Sofii, a następnie akcja zostaje przeniesiona do Walencji. Historie na pierwszy rzut oka różne, a tak naprawdę takie same – w łzach, w bólu, w nostalgii, w milczeniu. Jest to dokumentalna obserwacja życia Bułgarów, którzy w okresie przejściowym wyjechali do Hiszpanii. Film opowiada także o przyjaznych i ludzkich stosunkach Hiszpanów, którzy również przeżyli ciężkie lata na emigracji.
