Berlin, siedem lat po II wojnie światowej. Cztery kobiety szukają szczęścia w podzielonym mieście. Ich losy są luźno powiązane przez jedną osobę: zachodnioberlińskiego dandysa i kobieciarza, Conny'ego.
Film, wydany w szczytowym okresie wschodnioniemieckiego dogmatyzmu kulturowego i politycznego, spotkał się z ostrą krytyką, zwłaszcza ze strony przywódczyń partyjnych, które sprzeciwiały się temu, że portret czterech kobiet nie reprezentuje cech charakteryzujących kobiety w nowym społeczeństwie.
