Symboliczna podróż przez zakamarki pamięci osobistej reżysera, spotkanie z widmami przeszłości i postaciami z niegdysiejszych przedstawień odbywa się w podrzędnej knajpie, gdzieś na pograniczu jawy i snu.
Schodzą się tu bohaterowie ze sztuk Kantora. Pośród nich krążą obdarta knajpiana posługaczka – Dziwka Bosa i panna młoda w welonie – Ta Pani, dla której Ja – we własnej osobie aranżuje cały spektakl.
Dwie kobiety, intrygujące swą niemą obecnością, stoczą ze sobą wspaniałą walkę, obie niezwyciężone, jak Śmierć i Miłość.
