Niewidoma matka wraz z trzema synami i córką mieszka na wsi w rodzinnej posiadłości. Dwaj młodsi bracia są chorzy na epilepsję, ciężar utrzymania rodziny spoczywa więc na najstarszym, Auguście. W chorym Alessandro rozwija się agresja skierowana przeciwko rodzinie, zaś Augusto udaje przed samym sobą iż nie pojmuje wyraźnych aluzji brata, dając mu tym samym przyzwolenie na realizację potwornych planów... Debiut reżyserski Marco Bellocchio został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę. Reżyser zaskoczył nie tylko ostrością i gwałtownością wypowiedzi, ale i opanowaniem warsztatu. "Srebrny żagiel" za reżyserię na festiwalu w Locarno w 1965 roku.
