To ekranizacja jednego z opowiadań Puszkina zrobiona z dużym rozmachem i wielką wrażliwością wobec pierwowzoru - ewokowany na ekranie świat jest tak prawdziwy, jak tylko można, choć prawdę o nim poznajemy stopniowo poprzez relacje trzech osób.
Film jest malarsko piękny, wysmakowany i ze znakomitym aktorstwem: na uwagę zasługuje jedna z pierwszych wielkich ról Nikity Michałkowa.
Siergiej Sołowiow to jeden z najciekawszych współczesnych twórców kina rosyjskiego: niezależny, często idący pod prąd głównego nurtu – właśnie malarski, delikatny w opisie postaci, wyrastający z najlepszych wzorców literatury rosyjskiej, a przy tym mówiący sporo prawdy o tak zwanej „rosyjskiej duszy”.
